Nie bacząc na stan zagrożenia epidem.,  wcisnąłem się siłą mięśni mojego syna Arka do maszyny i wybrałem się na świąteczną, biało-czerwoną wycieczkę krajoznawczą. Boże  - jaki ten świat piękny, szczególnie po półrocznym siedzeniu zamkniętym w czterech ścianach. Te pod horyzont ciągnące się Łany na żółto kwitnącego rzepaku, ,,a wszystko przepasane, jakby wstęgą, miedzą, zieloną, na niej z rzadka ciche grusze siedzą. Śród takich pól zielonych,, byłem wczoraj.  Byłem i nie tylko oko cieszyłem,  ale również oddychałem rześkim, aromatycznym wiosennym powietrzem. Nie będę wchodził w rolę Adama Mickiewicza czy Elizy Orzeszkowej i dokonywał opisów przyrody, albowiem każdy może ruszyć w teren i organoleptycznie poczuć to co ja  poczułem. Zachęcam was do tego, bo warto korzystać z każdego dnia wolności jaką nam daje życie. A daje nam, tylko trzeba umieć czerpać garściami to co dobre i odrzucać to co złe. Wybór należy do każdego z nas. Promykami budzącego nas do życia słoneczka, pozdrawiam was jak zwykle cieplutko.  Miruś fot. Arkadiusz Bar

Tak ćwiczę  po kilka razy dziennie, po kilka minut, od kilku lat. To ćwiczenie mięśni oddechowych, polega na wdychaniu przez nos powietrza i wydychaniu przez rurkę do pojemnika z wodą. Przy okazji poprawia się wymianę gazową w płucach, co przy bezruchu jaki jest moim udziałem każdego dnia, ma również ogromne znaczenie. W okresie totalnego bezruchu jaki teraz mamy wymuszony sytuacja, myślę że jest to dobre ćwiczenie dla każdego chętnego. Przyrząd można zrobić we własnym zakresie z rurki i butelki, jak na załączonym obrazku. Można również wykonać prostsze urządzenie a również skuteczne, a mianowicie włożyć rurkę  do rękawiczki gumowej i szczelnie zawiązać nitką. Dmuchać aż rękawiczka się wypełni powietrzem. Można również dmuchać w balonik. Gorąco polecam to proste ćwiczenie, bo lepiej dmuchać niż zaciągać, a szczególnie Lepiej dmuchać na zimne. Pozdrawiam cieplutko i trzymajcie się powietrza bo oddychanie to ważna rzecz. Wiem coś o tym z autopsji. Mires